hasta oldum kepaze, o rezilin elinde
bu saf ve bîilâç gönül bir kahpeye kul oldu
yıldırdı gönlü haspa mahvoldum aşk yelinde
yıktı o son kaytarış bir sefile yol oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

vuslata son adımda firak nasipmiş içtim
her gün hinlikte işi kahrımı yele saçtım
yıkılıp bitti her şey sevgisiz hali seçtim
koptu gönül isyanla yere düşen sol oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

gizli saklım kalmadı o namerdin dilinde
ne varsa sürüklendi kaldım yalan selinde
kıyamadım bir türlü boynu bükük halinde
muhkem durmadı gitti o çürük bir dal oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

yanıp durmak nafile yok ihanete çare
cepken boş ceple kaldı aklı fikri hep para
yol iz kapandı gitti yüreğim pare pare
vardan yoktan kopuşta sevgi ona bol oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

ne etti ne eyledi onu bunu gözledi
türlü bahanelerle yaptığını gizledi
yoktan bir bahaneyle ilişkiyi düzledi
yapıp ettiklerinden hayat bana zül oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

ne yaşamı ne de bir sevgili görmez gözüm
dermanı yok yaramın kahpece yandı özüm
koptu gitti her şeyden geçmiyor gönle sözüm
bıktı gönül sevgiden ömür boyu dul oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

ne utanmaz arlanmaz dönek bir insansın sen
emek sevgi bilmezsin tüm yaşamı sildi ten
cep doldu göz doymadı bari doldu mu kesen
bırakıp gittiği gün ayak altı çul oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu

sabır taştı gidiyor elden çıkmasın kaza
hayasız bunca hali Allah yar etmez size
ben gidiyorum artık ya kışa veya yaza
aklım başıma geldi olgu’m bir okul oldu
köze düştü yüreğim ateş değil kül oldu…


(15.08.2016) AZAP...