ÖZLEDİM...ÖZLEDİM...ÖZLEDİM

Acı keder ve dert ile boyalı dört duvar
Sessiz karanlık
Ayrılık boynumu büktü
Hüsran
Ne güzel başlamıştı cümle ikimizi kıskanırdı
Dur diyemedik aklımızı çelenle re
Aynı anda unutalım birbirimizi dedik
Dilden kolay çıktı sözler
Ne sen unuttun ben ben unutmak nasıl bir şey
Adını anmadığım gezdiğimiz yollara gitmediğim gün olmadı
Kör kuyunun içine girmiş
Girdap içinde döner oldum
Değişik hallerdeyim
Bir başkasına gelin gittiğin evinin önündeyim
Aklıma geldi
Senin olamazsam kıyarım canıma derdin
Yine yağmur başladı
Durduramıyorum gözümden akan seli
İkimizi suçlu ilan etmişlerdi
Fakir oğlan zor geçinirsiniz derdi annen
Kız zengin ezilirsin oğlum derdi babam
Cahildik büyükler en iyisini bilir dedik
İkimizde delicesine sevdik söyleyemedik
Yıllar geçti
Sen hala içimdesin diyorsun
İnkar etmiyorum gizli sevdam
Unutulmazım
Kara yazım
Aynı şehirde çok uzaklardayız
Yüzüne hasret
Ölüme yaklaştıran günler
Son nefes yaklaştıkça
Çıkıp bir gün gelsen diyorum
Özledim
Özledim
Özledim

AYHAN KULA--10.08--20.05