YALNIZIM

Sensiz yaşamak alnıma yazılan kader
Kasım ayında yapraklar sararıp soldu
Yüreğime yağmur yağdı fırtına koptu
Cennetim’sin derken her yer cehennem oldu

Ömrün son deminde çıkıverdin karşıma
Sünger çektin unutturdun geçen yılları
Gönlümde kelebekler yaşamıştım baharı
Cennetim’sin derken her yer cehennem oldu

Bir zamanlar maziye bak ne kadar şendik
Oysa ikimiz aşk şarkıları söylerdik
Kaderim tokat vurdu karşı gelemedik
Cennetim’sin derken her yer cehennem oldu

Boynu bükük yetim’öksüz çocuk gibiyim
Dalı kırılmış ağaç gibi yerle birim
Yönünü kaybedip dibe vuran gemiyim
Cennetim’sin derken her yer cehennem oldu

Uzaktan seyrederim o güzel yüzünü
Sensizde seni yaşarım ben her günümü
Zamana bıraktım çözmek zor bu düğümü
Cennetim’sin derken her yer cehennem oldu

Artık umudumu yarınlara taşıdım
Yüce güce sığındım ellerimi açtım
Varlığındı yaşatan şimdi çok yalnızım
Cennetim’sin derken her yer cehennem oldu
*
AYHAN KULA---12.11.2017--PAZAR---10.20