2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
737
Okunma
Şair ruhunun gözyaşlarından yaklaşıyor geceye
sözcüklerde begonyalar dolaşıyor
bir korkaklıkla
belini aşan saçların
yüreğime batıyor
suretimi göklere asıyorum
gören olmuyor
kör bir yağmurum şimdi
sensiz olmadığın bir okyanusa pusuyorum
bir hece ahengi
yurdumu elimden alıyor
gözlerin kayboluyor
gökyüzünün isine saklanıyorum
kış geliyor
bütün karları ve yolları kapatıyorsun
engelim..
Zaman ne uzak şimdi
ne yakın!
yakıp kendimi bir izmarit yığıntısına atlıyorum
bütün atlamalarıma nidalarla
ve yeni nisanlarla yaklaşarak
seni de tüketiyorum ey korkaklık
şimdi bir yıldızım
başım dönüyor
o kadar alçaktan bakma bana!
5.0
100% (4)
Cevap Yaz