PesHer gece kandırıyorum kendimi Kandırıyorum sevmediğini kabul eden benliğimi “Sevdi , hem de çok sevdi “ diyorum Sonra sevdayı bile kandırdığının farkına varıyorum “Dengin değildi , seni hak etmedi “ diyenlere sarılıyorum Daha az acı çekerim sanıyorum Gözlerin düşüyor hayalime Yaralarım artıyor , Daha çok kanıyorum Aşk tek hece , üç harf , bir kelime Bolca çaresizlik , epeyce acı , fazlasıyla yalnızlık “Korkma” diyorum kendi kendime “ Korkma bu da geçer ölünce “ Nefes alıyorum ama yaşamıyorum Kimsesizliğin yollarına çıkıyorum Uzatmaları oynayan bir mücadelenin son sahnesine varıyorum Dilsizdi tüm yaralarım ve kadersizdi umutlarım Ben de sesi çıkmayan bir ahraz gibi sessiz çığlıklarla yakarıyorum Her gülüşün kabul görmüş bir dua idi sevgili Anladım ki tüm Amin’lerim seninle birlikte gitti Harcarım sanıyorsun ya bıraktığın ızdırabı Pes…! Üstelik başkaları harcarken benden arta kalanlarını 06/08/2016 Can Çalışkan |