Sancılı düşlerimden uzak
Sancılı yüreğimi avutmadım
Kaç gün değil kaç zaman geçti
Ben hala sayamadım
...
Onsuz kaldım bir kez dokunamadım
Uzak kaldım günlerce gecelerce yandım
Çok acıdı canım
Acımdan ağladım ağladım ağladım
...
Kulaklarım duymadı bir daha sesini
Tenim bir daha hissetmedi nefesini
Gözlerim bir daha görmedi gözlerini
Yüreğim ağlamaktan heder etti kendini
...
Ben doğmadan kazınmıştı belki alnıma
Belkide doğduktan sonra
Öyle yada böyle olsa ne olmasa ne değilmi ama
Neyse yüreğim ağla biraz daha ağla,istersen doya doya
...
Kaç kopuş yaşadım hemen hemen her gece
Ruhum kaç kez parçalandı karanlığın içinde
Hücrelerim sayısız ölüp dirildi kaç kere
Dayan dedim yüreğime dinlemedi ağladı yine
...
Hep beni sevdiğini hayal ettim
Hayal ettikçe yaşlar döktü gözlerim
Sabahlara kadar oturup dualar ettim
Özlemlerimden ne acılar çekmişti yüreğim
...
Neyse ya onu düşünmek bile güzeldi
Düşündükçe kulağımda çınlıyor aşk dolu sözleri
Sımsıcak ateşten daha yakıcı elleri
Ah yüreğim ah ne olacak halimiz şimdi
...
Artık daha fazla gizliyorum duygularımı
Tabiattaki sese dahi kapattım kulaklarımı
Mühürledim sonsuzluğa dudaklarımı
Açtım yüreğimin kapısını duysunlar sessiz çığlıklarımı.
________________________İsmail Toraman