kayıp


günahlarının içinde yaşatığın ızssızlığın
yarım yarım kalmış yalan sevdaların
tıpkı bir çığlık gibi sararken gecelerini
vurdum duymaz ibretlik kayboluşların
alıp götürürken seni içindeki insanından,
çok uzaklara dalarken göz bebeklerin
içine içine akarken göz yaşların her gece,
bıçaklamak istersin görünmez hayallerini.
bozuk taş plak gibi hem eski hem de işe yaramaz
suya düşmüş resim gibi parça parça yansıtır
yaşanmışlıklarını hafızanın hala çalışan tarafı.
ne gözlerin ıslak ne tenin sıcak nede bir tebessüm
geride kalan boş bir çay bardağı ikram edilen.
kırılmaktan ölüyor olan ruhun ,
avuclarına sıkıştırdığın tırnaklarının kesip kanattığı yaraların gibi
sızlar ama acımaz .kayıpsın artık bu dünyadaki ölüler kadar.
kimisi cenneti kimisi cehennemi vaat ederken sana
sen yaşarsın zaten bu ikisini farkında olmadan,
ölümden sonraya bıraktığın vebalini
ödersin güneşin ilk ışıkları doğarken ve geceleri başını yastığına koyduğun zaman.