SEVGİLERİ ANILARDA YAŞAMAK (106)

Sen yapma yalnızken, diyorsun bana.
Ama kıyamam ki, Gülyüzlüm’e ben.
Hep acı veriyor acı içime.
Zor geliyor zor, biliyorsun bana.
Kolay mı ki, duygulara ulaşmak.
Sevgileri anılarda yaşamak.
Anılarla sevgilerde buluşmak.

Diyorsun ki,
Dokunma, dokunma istersen.
Ben yaparım takılma,
Takılma istersen.
Takılmamak kolay değildir bana.
Diyeceğim, zaten bellidir sana.

Sanki ümit eder, eder gibiyim.
Belki gelir diye bekler gibiyim.
Ümitsizliğe de keder gibiyim.
Kavuşmayı bile düşünememek.
Ne de zormuş meğer kavuşamamak.
Sevgileri anılarda yaşamak.
Anılarla sevgilerde buluşmak.

Dedin ki, birlikte yaparız.
Hiç merak etmeyesin.
Benimki merak değil.
Sen bunu bilmiyorsun.
Gönül suskunluğundan.
Suskunluğa alıştığımdan.

Diyorsun ki, şiire dök içini.
Bende dökülecek iç
Bitmez yaşadığım sürece.
İçimdeki yangın da hiç
Sönecek gibi değil ki,
Çok da yazmak iyimi?
Bilmiyorum ki.
Başlangıç mıdır ki, sona ulaşmak.
Sevgileri anılarda yaşamak.
Anılarla sevgilerde buluşmak.

Neye yönelmeyi bilmek istesem de.
Bilmiyorum o boyuta
Ne zaman geçebileceğimi.
Sanki bana Gülyüzlü’mden
Başka hayat yok gibi.
Keşke bilebilsem.
Yeni bir hayat öğreneceğimi.

Diyorsun ki bana, öyle söyleme.
Sen hep mantıklısın güçlü birisin.
Bende derim sana, doğruyu dersin.
Belki de bizimki biraz avunmak.
Sevgileri anılarda yaşamak.
Anılarla sevgilerde buluşmak.

Frekans değiştiremez gibiyim.
Ya da öyle hissediyorum belki.
Hayata bakış biraz değişebilir mi?
Ya da değiştirebilir miyim ki.
Belki de zamanı var daha, demek ki.
Ve daha zamanı var demek mi lazım?

Bilmezliklerle ve de
Bilinmezliklerle
Yola çıkmak varmış
Meğer kader de.

Sen diyorsun yine, her şey çok yeni.
Alışacağız, daha var zamanı.
Bende diyorum ki,
Hiç eskimeyecek, eskitmeyeceğim.
Gönlüm ve ruhum ve de yüreğim.
Böyle diyor ve de böyle istiyor.
Yol birdir ve doğruysa,
Bir değer ifade eder.
Ben de düstur budur.
Tek ve de nettir.
Değildir işimiz bunu savunmak.
Duyguları atıp boşa avunmak.
Sevgileri anılarda yaşamak.
Anılarla sevgilerde buluşmak.

Merak etme acı azalacak dersin.
Bende derim ki acı dediğin nedir?
Bir ölçüsü var mı, ağırlığı nedir?
Birimi hacim mi, uzunsa ne kadar?
Ölçü zamansa nicedir ve nereye kadardır?
Bu bir bilinmezlik ya da çaresizlik.

Bedenin ve ruhun uyumsuzluğu
Bilirim bence acı demektir.
Ve beraber getirir umutsuzluğu.
Bedenin ölümü ruhu göndermektir.
Ruh ve bedendeki uyumun
Huzur ve mutluluk olduğunu bilmektir.
Bize düşmez derim bunu konuşmak.
Bir acıyla mutluluğu paylaşmak.
Sevgileri anılarda yaşamak.
Anılarla sevgilerde buluşmak

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 25/07/2016, Pazartesi
Yayın : 26/07/2016 Salı
www.edebiyatdefteri.com/siir/1036975