Ve salıncaklıydı düşlerim
Biraz elma
Birazda hüzün renginde
Tütün misali keyifliydi

Güne bakanlar büyütmüştüm
İsmini Dülsinya koymuştum
Her çarpışmada alt ediyordum
Yel değirmenlerini
Zaman sonra
Rosenberg oluveriyordum
Beraber yürüyorduk gaz odasına
Ölümsüzleşiyorduk düşlerimde
Fakat yaralıydık;
İçimize kanardık her seferinde

Salıncaklıydı düşlerim
Ve hep aynı ihtiyar çıkardı ansızın
Aşina bir ses tonuyla başlardı konuşmaya
İdris dayıydı lakabı
Simitçisiydi şehrimizin
Simit satardı kışta kıyamette
Lakin tepsisinde sadece simit yoktu
Bir apaz umut,
Sabah ayazında üşümüş.
Ve birazda sevda
Susamlara yapışmış.
Ama satmazdı onları
Gizlerdi, yaban eli değmesin diye
Ki bu yüzden eğiktir omuzları.

İdris dayı konuştukça
Dudakları ıslanır
Damlalar düşerdi
Düşlerimin toprağına
Her damlada
Bir ömür
Her ömür için
Bir damla düşerdi

Düşlerim kederlenir
Sen kederlenir
İdris dayı kederlenirdi
İşte o vakit salıncakların
Ölüsüz mezar,
Mezarsız ölüler kadar çirkinleşirdi

Salıncaklıydı düşlerim
Oynasınlar gülsünler diye
Çocuklar çağırırdım
Çocuklarsa;
Hüzün kokardı her akşam
Çocuklarsa;
Salıncaklara binmek çok çocukça gelirdi
Büyümüşlerdi adam olmuşlardı artık
Ekmek parası abi diyordu Tayfun
Berber çırağıydı daha ömrünün baharında
Tufanlar koparken tayfunun yüreğinde
Salıncak mı? Çok çocukçaydı

Salıncaklıydı düşlerim
Salıncaklarımsa kimsesiz
Deli diyorlar bana
Siz hangi kabiledensiniz
Aferin yine beni sobelediniz

Gözlerimi kapasam da
Kuytularında dursam da hayatın

Unutamıyorum;
Beliriyor zihnimde
Tebeşir kokuları
Saklayamıyorum kendimi

Devam Edecek
Murat Aktaş