Nasihat değil
Bir failin ihbarı sadece

Gölgemi;
Daha dün
Öldürdüm

Bitti içkim
Sigaram bitti
Dindi çocuk şarkıları

Bu coğrafyaları;
Yalnızlar keşfetti

İstasyonları
Yalnızlar kurdu

Işığı
Onlar türetti

İnanmayın
Gölgemin çocuk şarkılarına
O çoktan büyüdü

Gün ağırdı üzerimde
Ellerim soğuk ve çirkin
Dudaklarımda aparma kelimeler
Ve ıslığı rüzgârın
Bıçağımda katran karası
Kan pıhtısı
Dün; öldürdüm gölgemi

Ayaklarımda;
Hasret yorgunluğu
Ve kanayan çığlıklar
Hapsolmuş gibiyim kaç zamandır
Sahip olduklarıma gardiyanlık yapayım derken
Kiralık yaşamalı ömrünü insan
Ve hiçbir yerde alışacak kadar kalmamalı
Daha dün
Göçebeydik
Bu şehirler nereden çıktı

Biriktirme ihtirası
Yarını gören medyum
Metaforlar
Renkli ışıklar
Kirli betonlar nereden çıktı

Gölgemi;
Daha dün
Öldürdüm

Yalnızlığıma kadın olsun
İçtiğim rakı
Böldüğüm ekmek
Yaşamak zaman ziyanı

Kursağımda kalan y/anıyla
Ölüm türküleri söylüyorum
Geceye dilimden asın beni
Düş değil
Hep değil
Sıcak ve şimdilik
Tanrı, benim için
Süslesin geyşasını
Beklemeye öç kala
Sabaha erişmeden gece
Ölmeliyim
Yaşamak zaman ziyanı

Soyun,
Ruhuna biçtiğin elbiseyi
Günün aldatmacasına inanma
Ve ağıtlarına âdemin
Ve tohuma
Ve bahara
Ve medyuma

Yarının
Ve biriktirmenin güzelliğini muştulayan
Her ne varsa, İnanma!

Ne ki sana ait
Azat et
Ne ki sen aitsin ona
İsyan et

Ruhuna biçtiğin elbiseyi soyun
Ölüler daha saygın

Devam Edecek
Murat Aktaş