Şehirlerin azalan ışıkları mıdır karanlık…
Yoksa boşluğa baş vuran başım mı .?
Annemi hatırlıyorum gözlerim bağlı.
Aklımı vuran, celladıma bağırıyorum

…Vur be !


Kansız düşer bedenim, kanım akmaz
damarlarımda dolaşan hangi haindir
kimdir, bilir misin, ulu/orta aklını satan
celladıma bağırıyorum
…Vur be !


Yüksek tirajlı gazeteler içimde sayfa sayfa
Ötekinin öfkesine yaslanmış yüzün
Kaç hallaç tanırsın derisi yüzülmüş
celladıma bağırıyorum
…Vur be !


Sancılı bir isyanın ayak sesleri geliyor
Sen/siz/sizler derken hepimiz ölüyoruz
bir bir
Şeref saadet hikaye ediliyor, hayat dersi gibi
Her ölenin mezar taşı koca bir dağ misali
celladıma bağırıyorum
…Vur be !


Semahların şehirleri bayrak, bayrak
Yıkılıyor gövdeler rüzgara karşı
Ay nevroz ateşi, ölenler /öldürenler ezanmış sanki
Savurmuş gözyaşları/umudu/ ulusu
Kimden geçiyor/kimler oluyor hain
celladıma bağırıyorum
…Vur be !

Berşah-Nurhan Doğrul