doğuya salınmışsa toz barut ateş duman
önünden kaçamaz, dünya küçük
bir elinizin
diğerini tutması gibidir her hareket
bir gözün diğerine yakınlığı
bir yere hızlı basar çiğnerseniz
diğer yer de ezilir
ayağınız altında


ey kendine ol dediğini
başkasına istemeyenler
kirlenmesin bayrakların renkleri
senin çocuğun da ölmesin onun da
yedek bayrakları bırakın artık
yedek ağızları, kolları, ayakları
hani seversiniz özgürlük barış sözlerini
eylemini de sevin
havaya uçurulan bir balon olmasın barış
bırakın iplerini elinizden


ne ekerseniz onu biçersiniz
ekilenler
biçiliyor
olan suçsuz insanlara oluyor
kimse bilmiyor üstelik
nerede?
ne zaman?
ne olacak?
hayat bekçisi insanlar
sakin değil artık..
kimse istemiyor
bu kadar yakınında
bu kadar kolay
ve bu kadar adi olmasını
ölümün.

tatilini bile yapmamışken hayat
gelmesin ölüm..


15. 07. 2016 / Nazik Gülünay