Söyle söyle gönül usanır dinleyen anlamaz
Çukurlara düştükçe ağlar ağladım demez
Yaptığı yanlış elini kolunu hiç bağlamaz
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Nazını çekeyim desen nazı hiç çekilmez
Yanına gideyim dersin yanına gidilmez
Az daha nasihat dersin oda kar etmez
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Rezilliği çıksın bilinsin istemez meydanda
Yanlışlığı ile nasıl yaşar bilinmez hayatta
Söylediğin anında yanında bayatlarda
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Kaçmasın diye yolun dört bir yanı tutulsa
Kendi bildiğini yapar gönlü ömrü kurusa da
Ah yaptığı hatayı ah birde anlasa dursa da
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Nohut’u alır kuru fasulye ile pişirir
Yer yer doymaz midesini şişirir
Üstüne üstlük bir ayı gibi geğirir
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

İlim irfandan bir söz duysa kimse görmeden kaçar
Birde bakarsın yol ortasında kalmış naçar
Yardıma koşsan yardım bitince seni pazarda satar
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Kral çıplak diyenler gibi çıplaksın desende duymaz
Oturduğu bir toplumun kuralına hiç uymaz
Gelir oturur muhabbet meclisine hal hatır sormaz
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Ortalıkta yoksa millet olur bir anlığına rahat
Onunla yaşamakla ne zormuş be bu hayat
Hayırlısı günde bin defa çektirir salavat
Atılmaz ki bir köşeye insandır değildir ki hırdavat
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Ona sabırla davranan bir biz değil var birde koca semavat
Bir tek onunla anlaşır bizim saf meczup kardeşimiz serhat
Beraber ikisini görünce rahat nefes alırız hazırdır takım taklavat
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Yazan gönül usanmaz da dil neden usansın
Kaybeden kaybettiğini bırakın arasın bulsun
Belki o anlamaz ile yaşarken sen böyle mutlusun
Hayat bu seçemezsin insanları bırak yolları gezsin dursun
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Kul Mehmet’im üzülme bazıları mal gelir mal olmadan gider
Ne kadar söylersen söyle adam olmaz mal gibi değersiz gider
Karşıya yürüme orası yol sonu desende anlamaz sanki arabada teker
Söyleyen mi lal olur duyan mı lal olmaz bilinmez
Söylemekle bir şey olmaz dilde tüy bitmez

Mehmet Aluç-Kul Mehmet