5
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
892
Okunma

ayağa kalktım
kendimden çıkmak için biraz
uykulu gözlerim uyansın için.
gurup gurup kuşlar uçtu görüntümde
bir çatıdan diğerine
bir ağaçtan ötekine
beyaz bir güvercinle, beyaz kelebek
virgül çizdiler ardından
yalnız kanat açsa da
bir guruba dahil canlılar
tek başına dönmüyor dil
sözlerim ne kadar özgür desem de
bir düşünceye müdavim
onu ince eleyip dokuyor
bulutunu aralıyor masal mavinin
bilirim ki yerde ve gökte
hayatın
ve siyaha çalan grinin
sevgi yeşili
aşk kırmızısı rengini
şairler aralar
en uçuk tonlarıyla
girmeyi dener bir kalbe
yenilene değin
düş kırıklığı..
uçup konamam kuşlar gibi
rahatımı kaçıran bir yerden
bir diğer yere çabucak
yine de denerim
yeşil gölgesinde Yaradan’ın
kıblem döner sevgiyle
o sevgiyi verene
yetmez bir adım
10. 07. 2016 / Nazik Gülünay