Mecalsizsin gözlerim birkez daha
Mecalsizsin ruhum kanayamazsın artık
Alışkanlıkların ayaklarının dibinde
Eksik bırakıla bırakıla tamamlanmışsın acıyla
Bütünleşmişsin ruhunun yara bantlarıyla
Gidenin dönmeyeceğini kabullenmenin zirvesindesin
Her gelen giderdi birgün
Sindirmişsin yüreğine
Bu yüzdendir yok saydıkların
Bu yüzdendir hüznün simanı terkedişi
Göğsünün üstündeki acı geçmez bilirsin
Bilirsin işte geçmeyecek
Yıkıldığın yerden kalkamazsın artık
Kalkmayı unutacaksın zamanla
Hayat devam eder bedeninde
İçinde durdu bilirim
Hissederim anlatamadıklarını
Anlamalarını istemeyeceksin içinin bilmesi
Yetecek sana
Acılar dinmez yüreğim
Kanayan yaralar kabuk bağlamaz
Unut bunu
Beklemeyi bırak
Çünkülerini sil hayatından
Nedenleri sebepleri sonuçları
Unut
Unutmak çaredir yüreğim
Unut ...