Çığlık çığlığaydım köşelerde bir yerde
Direnmek değildi dokunan
Direnememekti artık
Soluk soluğa kaldım köşelerde
Kapılarımın kapanış sesi,o ağır gürültü
Ruhumu iliklerime kadar parçaladı da
Sesim çıkmaz oldu yine bir yerlere
Geçer sandığım her şey geçmez oldu
Üzerimden geçti şehrin en yoğun trafiği
Yaşarken yaşayamamaktı aslında
Yaşarken tükenmişliğin resmiydi bu
Anlatanda anlayanda yoktu artık
Yoktu artık işte
Ne bahar ne kış ne yaz
Yoktu gözlerinin buğusu
Alıştırmıştı seni yaşadıkların sana
Alışmıştın sende diğer alışanlar gibi
Feryatların duyulurdu eskiden
Şimdi dökülen küçük bir "ah"
Ve ben büyüdüğün için üzgünüm
Ve ben yaşadım sandıklarının aslında
Yaşayamadığın olduğu için üzgünüm
Kapanır deyip açılan yaralarına
Merhem olamadığım için üzgünüm
Kan revan için biliyorum
Biliyorum susmaktan yoruldun
Sana sustuğun günleri veremeyeceğim için
Seni birdaha öyle derinden sevemeyeceğim için
Özür dilerim
Özür dilerim...