Ağzı olan konuşur iğneyle dikilmez ki
Herkes kendince haklı herkes tertemiz zaten
İçinin pislikleri sallasan dökülmez ki
Var mı bu olanlardan umuda sabrı biten
Üfle gitsin dumanı zehri ciğeri yaksın
Anlamayan aptallar desin sen ne ayaksın.



Bu dünyanın elemi gariplere yüklenmiş
Başım nere çevirsem fakirler sürünüyor
Mutluluğa giden yol bir onlara diklenmiş
Şeytan Müslüman diye ihrama bürünüyor
Herkes bir kez otursun şöyle kendine baksın
Anlamayan aptallar desin sen ne ayaksın.



Kim ölmüş kimler kalmış hesabını tutamam
Beni asıl öldüren vurdum duymaz hallerdir
Ne kadar uğraşsam da içerimden atamam
Şu ciğerimi yakan yalan dolu dillerdir
İster cübbe giyinsin ister apolet taksın
Anlamayan aptallar desin sen ne ayaksın.



Bayram geldi diyorlar kimler bayram yapıyor
Fakir ekmek peşinde çöpü karıştırıyor
Zengin halden anlamaz bir paraya tapıyor
Devlet sırtlana dönmüş kan/ı yarıştırıyor
Dilerim onlarında bir gün kanları aksın
Anlamayan aptallar desin sen ne ayaksın.




Ayvazım DENİZ