Rıhtımdayım
Hayal gemisine binmenin telaşında
daha ilk hamlede kurutulmuş bir gül düşüyor denize
Defterimin sayfaları arasından

Gemiyi şiirden halatlarla bağlamışlar kilidi bende biliyorum
Bir ucundan tuttuğum hayallerim sökülmede çorap söküğü gibi
Ellerim arefeden beri hamurlu
Hamurdan bir adam yapıyorum
Baba niyetine baba diyorum ona ellerinden öpmenin telaşındayım

Bir de anne ki gittikçe kabarıyor mayası taşıyor kabından
Kendi yağımla kavrulup kendi şıramla kaynadıkça
Kaynadıkça demleniyor gönlüm eski tanıdık isli bir çaydanlıkta

Bütün hastalara şifa diliyorum
Okuyorum hikayelerini bütün mezar taşlarının
Su alıyor gemi
Gemiyi ilk fareler terkediyor sonra ben
Yüzme bilmiyorum cankurtaran çok uzaklarda
Görse boğulduğumu uzatıp tutacak ellerimi
Sizler uzaklarda uzak kıyılarda melon şapkalarınız
Rüzgarda savrulan eteklerinizle
Dalgaların silip süpürdüğü izi kalmayan bir mazinin kıyısında
sizlerse uzak bir ihtimalsiniz çok uzak
Bir gün olur a karşılaşıp selamlaşacağımız mefhum

Bir el uzanıyor ellerime rüzgarın eli bu
Varoluşun kıyısından yok oluşun kıyısına doğru
Beni bir daldırıp bir çıkarıp erdiriyor selamate
Gülümsüyor uzaklardan kumdan yaptığım cankurtaranım
Sonra sarmaş dolaş oluyor dağılıyor karışıyoruz dalgalara

Yüksel nimet Apel

5/Temmuz/2016/Salı/Bodrum