Kelimeler arasında kayboldum…!
Devrik tümceler
Sonu gelmeyen kelamlar
Yalan ve doğrunun
Hiç buluşamadığı
Yalanın doğrulara
Hiç yol vermediği
Zalimin sefasını sürdüğü vakit.
Kara kaşlarının arasında
Kaybolduğum
Umutlarımı saçlarının
Her teline astığım
Sineme adını yazdığım
Cüssem kadar varlığın
Var sinemde
Yerin yurdun belli
Bu koca yürekte
Düşerim namerdin diline
Kem gözler takipte
Düşer yüreğim her bakışta
İnceden inceye
Örülür kader sizliğim
Yazan yazmış
Bana ancak boyun eğmek düşer
Bir yanımda sen varsın
Bir yanımda hüznüm
Hüznümü es geçtim
Sen yakıyorsun
Ağır dertlere sürüklenirim
Baktığım her yerde sen varsın
Sesiz suskun kör ve sağır
Ne seslenişimi
Nede sana olan hasretimi görürsün
Umut derim ilmik boynumda iken
İlmiği çekenim sen oluyorsun
Yağmur yağar ıslanır bedenim
Umurumda olmaz
Bakışların mıh olup saplanır
Nefes almak zoruma gider
Beni görmeyen bakışlarının arasında
Nefes almak zoruma gider
Ya devşir gözlerini cüssem den
Yada bırak düştüğüm yerde kalayım
Bir ayağım mezar denilen çukura girdi bile
Kah bu gün kah yarın
Unuttum artık ölümlere koşarcasına gitmeyi
Mezar taşıma yazılması gereken kelamları
Bu günümü unuttum
Yarınıma varmadan
Buna sebep hasretin özlemin
Devşir gözlerini gözlerimden
Bırak artık madem yoksam yüreğinin
Her hangi bir yerinde
Bırak son nefesim acısız kedersiz olsun
Toprağa haber saldım
Avuçları yüreği açık bir şekilde bekler beni
Bitir artık hüzün yüklü nefesi
Huzura erdir yokluğunun deminde