1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
836
Okunma
Dalınca rüzgar uykuya
Kaybolurdu kokun sokaklarda
Bu yüzden zamansız düşerdim yollara
Hüzün nağme olur gelirdi gölgemle ardımda
Yüreğimin sana muhtaç soluğunda
Kim bilir kaç gece aydınlandı rıhtımda
Hangi balıkçı selam vermedi ki yalnızlığıma
Ne ağır imtihandı bu unutmuştum mutluluğu
Tek gerçek perdeyi havalandıran rüzgardı
Kokun masal olur aşk yeniden yazılırdı
Belki her şey yarım yamalaktı
Lakin sensizlik başka türlü yaşanmazdı
Ne anlama geldiğini bilmediğim o mektup
Ve yüreğimde huzur vermeyen bu boşluk
O gün mahkum etti esecek rüzgara
ve alıştım rüzgarda gelen kokunla yaşamaya
Cevap Yaz