Aynı semtte yaşamıştık yıllarca
Lakin rastlaşmamız bir yaz akşamıydı
Bildiğimiz sokakları anlatıp birbirimize
Evleri öğrenmiştik çocuksu sesimiz ile

Sonrası kısa kısa yaşanan hayat notları
Geçmişin hüznü ile gelecek umutları
Onla geçen her anı aşk tercüme etmeye başlamıştı
Böyle tutuşmuştu gönül yangının ilk kıvılcımı

O dönem lise çağlarımızdaydık
Her sabah evinin önünden geçer
Olurda görürüm diye dualar ederdim
Hiç göremedim başka vakitte denkleşemedim

Aynı semtte iki ayrı dünya idik sanki
Bir tek yaz mevsimi hepsi bu idi
Ne hikmettir ki seneler sonra
Aynı üniversiteye girdik koca İstanbul’da

Üstelik aynı bölümün iki öğrencisiydik
O benden bir sene önce girmişti sadece
Ama mutluydum ömrümce hiç olmadığım kadar
Sınıf koridorlarında onu aradım hep

Lakin kaderin ötesine geçilmez ya
Bu kural işledi üniversite koridorlarında
Koca dört yılda bir ya da iki defa
Bu denli az görmüştü onu aynı okulda

Doğduğum ve büyüdüğüm yerden
Tatile gittiğim yere kadar yan yanaydık
Ama rastlaşmamız bir yaz akşamıydı
Ve hayat yanımda kini benden hep almıştı

Nice şiirde hep o vardı
Aklımın bir köşesinde sanki yuvası vardı
Tebessüm etsem o ağlasam sesini duyardım
Aklımı kaybetmem bu yüzden çokta zaman almadı

Her şeye rağmen hala yüreğimde
Aşk kelamının bilinen manasının ötesinde…

Ve işte koca hayatın bir başka sabahı
Onsuzluğun bir başka satır başı
Ölüme uzanan yaşam yolcuğunda
Mutluyum diye yalan söyle zamanı