Sus
Şimdi sus
En ufak çıtırtıyı kaldıracak derman yok bende

Sanki
Çok yüksek bir kayalıktan atlamışım
Kulaklarımı kapatmış deniz
Görüş alanım flu
Gittikçe lacivertleşen bir mavi
Gittikçe sessizlik
Gittikçe hiçlik

Eller yükseldikçe huzur bulur
Ben battıkça

Ve lacivert siyaha mı çalıyor ne
İşte karanlık
...
Sus
...
Teleskoplarla
Mikroskopların savaşı
-Demiştim-

Yani dışımızda aradığımız gerçek
İnadına saklanmış içimize

Sen şimdi kendini güneş sanıyorsun ya
Ve ben
Sen olmayınca
Batıyorum ya karanlıklara

Öyle değil işte
Battıkça kendi güneşini yaratıyor insan
Battıkça yeniyor siyahı

Bir kapı açılıyor aniden
Bir ışık tüneli önce
Sonrası olduğu gibi ışık

Yormuyor ama
Kamaştırmıyor insanın gözünü

Ve komik gelecek belki
Hiç gölgesi yok gördüklerimin
...
Sus
...
Tonu değişti beyazın
Süt rengi bir kapıdan geçiyorum
Süt rengi bir rüzgar esiyor
Ve ben bir damla kan gibi kırmızıyım



savrulmalar haziran 2016