Daha çok küçüktü,altısında yada yedisinde
Ya vardı yada yoktu Hatice...
Hep aynı soru sorulurdu nedense
Ne olacaksın büyüyünce?
Oda doktor derdi doludolu doktor...

Ve yine Anadolunun ücra bir köşesinde
Uzaklarda bir yerde
Sözde bizim olan bir köyünde
Acıların kabuk tutmadığı
Henüz güneşin kavurmadığı
Teniyle,korkunun bakışlarında
Kol gezmediği,gülen gözleriyle
Hüznün çöreklenmediği masum
Yüzüyle Dünya tatlısı
Sanki Haticenin diğer yarısı
Bir kız çocuğu daha vardı
Aynı soru ona sorulduğunda
Üç hece düşerdi dudaklarından
Hemde hiç düşünmeden;öğretmen...

Zaman öğütürken değirmeninde
Takvimin yapraklarını birer birer
Dünün küçükleri büyüdüler
Düşlerinin peşine düştüler
Gördükleri zulümde kesişti yolları
Işık yolcuları
Yarasaların düşmanlarıydılar

Savaş açıldı inançlarına korkmadılar
Set çekildi umutlarına yılmadılar
Onlarda türban çektiler açmadılar
Türban ki silahları,silahki imanlarıydı

Derhal darağaçları kurulmalı
Asılmalıydılar,yada boyunları
Vurulmalıydı,vurdular
Yerlerde sürüklendiğinde
Ciğer parçası evlatları
Canevlerinden vuruldu
Bağrıyanık acılı analar

Olsundu,ölmekte vardı sonunda
Ama dönmek yoktu hayalinden
Durdurak bilmiyordu
Bildiği tek bir şey vardı
Sonunda ya vardı
Yada yoktu Hatice...