bir zamanlar derlerdi ki eskiye rağbet olsa bitpazarına nur yağar
ne kadar safmışız ki anlamamışız ne dendiğini…


eskiye nur yağar derlerdi ya
hiç bilememişiz elimizdeki değerlerimizi
neyimiz var neyimiz yoksa hep kaybetmişiz
mahallelinin bile bir öz kültürü vardı
tıpkı ailelerde olduğu gibi
ne bir kökü köçeği kaldı nede bir ismi ve cismi

geçmişin değeri ancak şimdi anlaşılır oldu
yoksulluğu hiç önemsemedik ki
mal ve mülke hiç tamah ta etmezdik
şükrü bilir şükrü hep baş tacı ederdik ya
bu alem için kalp kırış ta da sürtüşmezdik
neyimiz varsa hep pay edişte bölüşürdük
yarış vardı hep hayır ve hasenat da
asla yüzü asık suratlı hiç görünmezdik
vatan millet ve namus ile
şeref içindi yapılan tüm mücadele ilelebet
arsıza hırsıza ve de huysuza da hiç aman vermezdik
söz namustu senet ise görev ve haysiyet

ne yol dayanırdı bize ne de dağ bayır
kar tipi bile bize vız gelir tırıs giderdi
koşardık zorda kalan eşe ve dosta
bayramlar da küçükler sevindirilir
büyükler saygı ve sevgiyle onurlandır-ılırdı
yarışırdı yüreklerimiz birilerine yardım için
hısım akraba hep birlik ve bütünlük içindeydi
hele ki tüm yaşlılar baş tacımız olurdu
yolda görsek taşırdık her bir şeylerini
bu bize büyük bir mutluluk ile kıvanç sağlardı

medeniyet denen tek dişli canavar derlerdi
oysa onun için örfü adeti terk eyledik
koştuk hep batı hevesiyle
ne din ne iman ne haya nede ar kaldı
yuları takan hemen çağ atladı
çıkara meylederek ana baba bile dışlandı
menfaatperestlik oluşta komşuyu bile tanımadık
benlik galebe çalınca birliktelikler dumura uğradı

çul çaput geldi öz kişiliğin yerine
ye kürküm ye misali
yeni model arabalar sülaleye dadandı
ne bir selam sabah nede bir hatır sormak var artık
eş dost hısım akraba rast gele
kötülükte yarışır olduk iyilikler çuvalladı
ne bir sevgi ne de bir hatır gönül kalplerde kaldı

ah ile vah içinde
düştük mü biz şimdi bin pişman yollara
sıkıştığımız an bir el de atan yok
kapıyı çalıp hal durum soran da yok
ama etrafına sükse yapanlar çok mu çok
şimdi kimlere derdimizi varıp da yanalım
hal ve hakikat biçare oldu ortada
vicdanların yerini de cüzdanlar aldı
şimdilerde insanlık olta ucunda rastgele’ye kaldı…





(24.06.2016) azap…