0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1297
Okunma

Putlarına gülücükler dağıtan
Etle kemikten örülü
Tenine dil süren nefislerin
Elbisesiz düşlerine
Mahremi şuh eden edep
İşte benim katilim
Yüzü orta çağ şehirlerinin
Vagonsuz istasyonlarında
Emanete yük taşıyan hamalların
Yorgun yüzlerini kanatıyor
Kan ve kir tutuyor
Dilaltına yerleşen lahza
Ayaklar çıplak
Eller sönmüş mumları taşıyor
Hal e ne hacet
Öldürülen bir yürek için
Çok şey söylenebilir elbet
Toprak iter
Toprak kilitlenir
Taş daha yumuşak daha sıcak gelir
Kabul değil
Ölüm dururken zulüm
Haydi, son kez çek beni alnımdan
Gördüm göreceğimi
Yorgunum, yılgınım
Kangren bakışların son isteğim
Düşür beni
Aşk denilen kelebeğin kanadından... Bilal KARAMAN
5.0
100% (2)