Sifon
Bir ses geldi yerleşti
Alnımın ortasına
Kanun iniltisi
Davul değdi başıma
Çocuk bağırır
Alem çağırır
Ellerimden kayıp gitti olanlar
olmayanlar
sürüngenler,
yalanlar
Çocuk inler
Alem
güler
Biri çıngırak gösterdi
Dilini çıkardı
Diğeri varını yoğunu ortaya serdi
Çocuk kusar
Alem susar
Uyku büyüdü gözlerimde
Ayna her şeyi yüzüme vurdu
Eridim olduğum yere
Binlerce kere
Çocuk uyur
Alem büyür
Kabusa kaçtı çillerim
Örgütlendi
gece Kilitlendi ellerim
Çocuk korkar
Alem sarkar
Sular çekildi, takıldı belleğime
Yüzmeyi unutmuşum
Dalgalar boyumu geçti
Deniz beni içti
Çocuk batar
Alem yatar
Çeşmelerden boşalan insanlık
Ellerdeki kiri akıtmaya yetmez
Atığa karışır
Doğanı büyütmez
Çocuk temizliğe
hasret Alem haset
Kurşun oldu yüreğim
Doldu
zamanın silahına
Köşelerde birikti isyanlar
Çocuk bu
Kim anlar
Alem tetiğe basar
Çocuk kendini asar
Şahika Güray