Kimbilir kaç yıl kaç mevsim tutuklu kaldı
Saçların başında ki iğneyle kuyu kazdığın
Çiçekli iğne oyası işli yemeninin içinde
Kimbilir tutsaklığı kaç asırdır taşıdı kır saçları
Çıgan müzikleri romen havası yarım asılı kaldı
Tutuklu saçların haykırdıkça dağıldı bozuldu başı

Kimbilir kaç sabah uyandığında
Gül resminin izi kaldı yanağında
Kaneviçe işlediğin yastık sargısı
Kaç dipsiz rüyâdan uyandın hayâllerinin çözüldü bağı

Uyma dedim!
Bırak mavi denizlerin rüzğarına dağıt saçlarını
Kırma dedim!
Eymen çiçeklerin taze başını
Çok kış geçti
Sırma saçlı ülkemden
Gelincikler ağladı

İçin içini yedi de doğmadı ruhumu dolduran
Yeni bir renk
Yeni bir şiir gözlerimden geçip gitti trenler
Sanırım ki; epeyce yol var
Ya da hiç gelmeyecek beklenen gün
Göçüp gideceğiz öte tarafa yüzyüzeyiz her an ölümle

Mevsiminde ilkbaharlar yazlar
Uç böceğim uç uç yusufçuk
Çık derin kuyulardan bitsin içimizde ki
Yedi yıllık yoksulluk
Başak sarısında tutsak
Mavisini yitiren çoluk çocuk at kısrak
Yırtık bir gecenin karanlığından
Kimler yazgıların eteklerini sıyıracak!

İnsanoğlu zamanın kölesi
Aşkın kırk düğümlü elbisesi giyinmiş kuşanmış
Yusufun gömleği ha yırtıldı ha yırtılacak

Sen baharı düşleyen bir gelincik bir kelebek
Çöl avazında bir nara
Analı babalı öksüz Anadolum
Yüreği yanık türkiler uçuyor dudaklarından uzak diyarlara

Ağır işliyor saatler zaman tez geçiyor görünsede
Az önce Züleyha geçti
Rüzğarların yanık yüreğinden
Ortalık adamakıllı karanlık süt liman
Düşten düştü! Gök-ten üç elma
Bir umudun kıyısına diz çökmüşüz
Bağdaş kurup sofra kurmuşuz
Ruhumuz yaslı
Yüreğimizde Züleyha yanığı çöl sahrasında ülkem!

Tutsak saçlarında köyler şehirler kentler
Benim yüreğim hep bir İzmir ilçesi

Ah! İzmirin dağlarında çiçekler açar
Tatlı bir gülüş pek yaraşır ankara rüzğarına
Ah! İstanbul yedi tepe
Çanakale geçilmez
Konya mevlana’dan semahlarla
On bir ayın sultanı geldi ramazan

Türkiyem Türkiyem cennetim!
Benim eşsiz milletim!
Birbirinize kenetlenin!
Yok bize bizden başka dost
Yok bize bu ülkeden başka cennet!!

Ah! İşte üste yok başta yok!
Gökyüzünde bulutların
Denizlerin elbisesi yırtık
Vuruyor kıyılara sütlü verimli memeleri
Med- cezirlerle
Alemin koca karnında bir lokma
Sırtında hırka
At sırtında seyyah
Kimbilir kaç çıplak kaç fukara geçti
Bu alemden ahiri- zamanda...

Nurten Ak Aygen
13.06.2016

Paylaş:

47 Beğeni

+39 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin