Bu gün ne dalgaları
Nede solan mevsimlerin başlangıçını
ne ayı
ne güneşi
ne akşamları
ne de yalnızlığı
ne bırakmaları
ne de arkasına bakmadan gidenleri
bugün çaresizliği anlatacam

hiçbir şeye yaramıyormuş hüzünlü mevsimler
ne sonbaharda daldan son yaprağı
ne de ayın esrarengiz ışıkları
bilmem kaç milyon avunacak kelime
hiçbir şey çaresizliği anlatamıyor işte.

uzun zamandır dilime mürekkep sürmemiştim
göz yaşlarım akmamıştı mesela
sol yanım acımamıştı
hayal alemlerinde geziniyordum
ama hepsi boşuna
ben hayallerimle sefil oldum
hayatımın şu soluksuz nefes alışlarım bile
artık bir anlamı yok
kimse çaresizliği anlatamıyor ki yada yaşadıklarımı işte

hiç bir şey ifade etmiyor bu anlamsız günde
sevgili desen kaç leylim bahar
ben desen her saat
her dakika
her saniye
beynimin yontulmamış mağaralarında
onu saklıyorum

ne kadar sevsem de
biliyorum gideceksin
hangi şiir
hangi beyiti okusam da
acı bir tebbesümden den sonra gideceksin

belki de ben yanlışım
belki de herşey güzel olcak
ama bildiğim tek şey var ki
ben gözümü kıpmadan canımı verebilecekken
o ise bilmem kaçıncı yüzyılda
aşkı yaşadığını sanacak

sonu ayrılık olan bir başlangıçtı bizimkisi
ama her şeye rağmen
’’belkiler’’ canıma okudu
tarumar edip
sokakların ortasına attılar…..
serhat 11.06.2016 saat 12.00