Akşam üstü astım gölgemi
İliştirdim geceye silüetimi
Çitlere takıldı urbamın havı
Dost eline bulaştı
Merhâbamın sıcaklığı
Parmak izlerim kaldı
Okuduğum kitabın önsözünde
Kanıtsa kanıt

Bir martı uçtu tepemden tanıdım
Çocuk gülüşü içimin sevinci bildim
En güzel uyku vicdan yastığında
Kapanırken kirpiklerim
Bağlamak geceyi
Kara iplikleriyle sabaha

Bir içim su bakışın
Ceylan suya iniyor
Arslan pusuda
Su uyuyor
Av vakti Serengeti’de

Güvercin yuvası şimdi yüreğim
Serçeler kadar geveze
Fesleğen vakitleri oturup konuşalım
Bulalım can evimizin kelimelerini
Siyasetten uzak
Şiirden dem vuralım
Dünyadan sıyrılalım
Koşan atların yeleleri savrulsun
Rüzgar yalasın saçlarımızı
Varsın aksın alnımızın teri vicdanımıza

Dalalım ufka uzun uzun bakalım
Kimse görmesin
Kirlenmesin muhabbetimiz
İnanç ehven
İzmler şer
Mâdem mâvera mahşer
Hesâbımız tez olsun
Varsın HİÇ olalım
Bir koşu bitsin
Kalsın üstü hayatımızın
Vakit son dem.
:
Yunus Beypınar