KAL’BE TEMENNİ..
Etrafıma iyiliğe meraktım,
Çoğu zaman kin, nefrete ramak’tım,
Onu tırmalayan demir taraktım,
Beni bir tarafa yıkmasa bari.

Ne acıya göğüs gerdi bilseniz,
Arttı,eksilmedi derdi bilseniz,
Kimler sana nankör oldu diye sorsaniz,
Her derdi ortaya dökmese bari.

Nice nankörleri,sardım başına,
Çoğu hiç gitmedi, onun hoşuna,
Paramparça oldu,boşu boşuna,
Artık şu sözümü tutmasa bari.

Sebep oldum,kötüye bel bağladı,
Bazı bazı,gizli,gizli ağladı,
Gittiği çok ıssız,bir dağ yamacı,
Aşağıya kendin atmasa bari.

Başına çok dertler açtım sanırım,
O nerdeyse ben peşine varırım,
Ben onu tam,elli yıldır tanırım,
Tekleyip canımı sıkmasa bari.

Meyletmiyor artık dünya malına,
Yaranamadı ne bacı,nede gardaşa,
Şu bedeni pul pul edip harcasa,
Emmiden,Dayıdan kopmasa bari.

Bazen yumuşaktı,bazen sertleşti,
Yaradanla sessiz, sessiz dertleşti,
Erol,nankörlerden umudu kesti,
Bir daha sözümü tutmasa bari.
09.05.2016