Sözüyle kendini metheden insan;
Aklından zahirdir, fikrinde noksan
Yalanla Kâbe’ yi fetheden lisan;
Özüne mugayir, zikrinde noksan…

Özü, sözü birdir, ehli Müslüman
Hakikat ayandır, bilendir rahman.
Değilse “bir” ister olsun hükümran.
Nursuzdur suratı, şeklinde noksan.

Kiminin kiniyle, f esadı şikâr,
Kiminin diniyle hasatı çıkar !
Kiminin hiniyle vasatı sıkar,
Tilki pusuda kurt ininde noksan.

Cihan fitne dolmuş kurulmuş Pazar
Kendin öven tezgâh değmesin nazar!
Ölmeden gömerler, yazgıyı bozar
Cinleri tas tamam Sin’inde noksan.

Gel gönül dön yüzün, vazgeç fenadan;
Menfaate tapmış, puldan yanadan…
Firavunda doğmuş soylu anadan!
İbreti âlemdir, tininde noksan.

Zalimin zulmünden kalmışız naçar
Yalnız düşkünler mi Hakk ‘a el açar?
Bu dünyada eken, iki cihan biçer
Hasadı haramlar indinde noksan.

Neferi neylesin küllü yalanı
Kavli kalem söyler özde olanı.
Allah aşkı ile açıp- solanı…
Görmeyen kem gözler dininde noksan.
04.04.2008 04:16:15





Mugayir =Zıt,
Tin=Ruh
Sin= Gömüt, Mezar
Nisa süresi 49,50 = Kendini övme
Allah (c.c.) Dostlarının, erenlerin cesetlerinin çürümediğini biliriz. Üç-bin yıllık Firavun ‘un son anda secdeye kapanmasıyla çürümemiş bedeni gerçek başka bir ibreti âlemdir.