2
Yorum
4
Beğeni
4,4
Puan
597
Okunma
Oturabileceğin
Bir ağaç gölgesi gibidir.
Aşk
On kere de,
Yüz kerede dönsen etrafında,
nefes nefese kalsan da,
Nabzının durmasını
kalbinin yerinden çıkmasını
Göze alacak kadar.
Onursuzca yaşamadığın sürece
Ellerinin uzandığı yere kadar dokunmak
Gözlerini kapatıp,
Nefesini hissetmek
Yaşamak o anı.
Uzaklaşmak yetmiyor,
Kaçmaksa çare değil.
İtmek için güç gerekir
Duvar gibi oturmuşsa yüreğine.
İşte o gün yok edendir aşk.
Sararmaktır sonbahar gibi
Ağır ağır.
Adım adım yere düşen bir yaprak misali,
Gölgesinde serinlemektir aşk.
Gündüz yavuz...
5.0
80% (4)
2.0
20% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz