bu gönül her daim bir yerlerde sürünüp de duruyor
vefasız ve kör bir aşkın kurbanı olmaktan
yıprandım hırsız bir şahsiyetin elinde oyuncak kalarak
hüzün dolusu kırık bir kalple sürtünüyor topuklar
içim feryat ile figan da
yürümek denirse yürüyor ayaklarım kör ve topal
kaldırım taşlarına hicranımın izini bırakarak
nedense hep bir vuslat yaklaştığı anda yüzümüze
hızla kapanıyor demir kapılar
bin pişman kıyı bucak aranır oldu o güzelim mazi
bir hüsran ki cehennemden de bin beter
şimdiden olup olacağına dedirtti bile çileler artık yeter

sabrımla ancak tutunuyorum vicdanımın son düğümüne
ha çözüldü ha da tez vakitte çözülecek
atinin çok gerisinde kırıldı kolum ile bacağım da
beri’sin de ki yüz karası yeminleri orta oyununda
karanlığı seçiyor hep geleceği itlere boğdurtarak
köksüz bir sevginin geç kalmış olan son deminde

mutlaka ki palyaço garibanlığı dır hisleri gizleyen
eşsiz bir vesvese içinde boyanıyor yaşam
okşanır ateist çelebinin insanın yokluğunda sakalları
veya bir aldatmaca depremle gönül kurusu doğranır
illa ki bir yalan taşkını sonrasıdır biçareliği
gitmek ve kalmak arası sükseyle oynar ayrılıkları
sahte bir kalp çarpar menfaati bitene kadar
zoraki de çekilemez olurken hüzünleri
kucakta dağıtan bir iblise sığınır sahte yüreksizliği

nefreti kusan bir sütsüzlük kaçmış vicdanı arasına
el attıkça kan kusturuyor mecburiyetin tasına
taş varı bir gönül gaddarlığı ile
pisleyip de duruyor tüm değerlerin cami duvarına
verdiği eziyet ayrılıkta kötü bir his ise bile
birlikteliği bin beter bir zehir zemberek oluyor
ne de olsa ayrılık yolda vuslat görünmüyor bile ufukta
çanları çaldırıyor varlığı kapanık duran kapılara
çamurlarını öz eliyle bulaştırıyor yüzüme ve gözüme

fırsat bekleyen zibidiler keyif ediyor belleğinin gerisinde
az kımıldasam ya felek çökecek o an da göğsünün üstüne

hep kabarıyor sıkıntı içim ve dışım allak bullak
yalancıysa bir ömrü vermeye değer mi ki bir kula
kel başa çok yakışsa da o şimşir tarak
görkem için tutunabilecek bir tek teli bari olsa

şakıyıp da coşmayan sessiz bir bülbülüm niye
sebebiyse açıkça ortada
inatla bu olsun dememdir benim gülüm diye…



(01.06.2016) AZAP…