kaç gitlerin fısıldamalarından
kurtarıp
kalamayışların
suntasından sökeceğim gün döküntülerini

elimde çekiç
yanıbaşımda
sancısı eskimiş bir yığın sözcük


çakacağım resimsiz duvarların
çatlak
anılarına

dilimde yer bulamayan sövgülerin
sahipsiz
isimlerini...


kim demişlerin cirit attığı koşanı kovalayanından yavaş
mülksüz
varyemezlerin
çamurlu paçalarından sökülen asaletin

bir kuruşluk
şeref doldurmalarından bezgin


tüm pencerelerinizi kapatın diye bağırasim var
herkes kendi yanlışında boğulsun

börtü böcek
ve kendi tarlasında mutlu bir gelincik salınsın...

eriğin rengi
baharın bademi

kirli ağızların kirli dürtülerinde çiğnendiğinden beri

dünya
kabulü makbulsüz aminlerin esiri






gecikmiş vakitlerin
son gelgitlerindeyiz

hiçbirlikçi
soytarılar

usumuzda
yer tutuyor

yarına...





YILDIZ