Sanmayın ki mutluyum, zamana inat dururken
Çok ağladım yas tutarken, gözyaşım yanaklarımda kururken
Senli, benli değildik eskisi gibi,sen terkedip giderken
İki yabancı gibi ayrıldık, bırakıp gittiğin yerdeyim hâlâ
Elveda içimdeki sen, ne vardı gidecek
Ömür boyu kalbimde kalacakken..

Oysa çoktan gitmiştin benden, seni gönlümde yaşatıyorken
Kanayan kalbimde hüzün, günü güne katarken
İçimdeki özleyişle, bir umut doğar sanırken
Ayrılık libasını giymiştin, el ele deniz ve mehtabı seyrederken
Gönül hazır değildi vedaya, sanki aşk kalbinde tekrar hayat bulacak sanırken..

Ruhum şimdi sadalarla ağlarken
Eşlik ediyor kemanımda hazin hazin çalan hüzzam nağmeler
Tekrar imtihana mı girsem hayat okulunda sınıfta kalırken..

Gecenin karanlığına, huzur bulmak için sığınırken
Yalnızlığın pençesinde, düşüncelerim, duygularım yok olurken
Gönül mabedimde sığınağım, belki kalbimin belki kaderimin çizdiği yol muydu
Dilimden isyan duygularım fütursuzca savrulurken..

Neden aldatıyorum ki kendimi
Ne yapmak istiyorum ki buralarda
Ne istiyordum ben, neredeydim
Ne yapmak istiyorum ki, alnıma yazılan hayatı yaşarken..

Kalbim antik bir şehrin kalıntıları gibi bir harabe şimdi
Kendime bile itiraf edememiştim bugüne kadar
Benliğimi esir alan aşk yüreğimdekileri maskelerken
Kendimle yüzleşiyorum artık, acı çekerken...

Çerkez Kızı
19.05.2016