Çıkarına uygun çok dar düşünen!
Fikirsiz çağdaşsa, çağdaş değilim.
Kendince haklıyım sanıp eşinen
Fularsız çağdaşsa, çağdaş değilim.

Sevdiğim dediyse ben de yaparım.
Namussuzu görsem yoldan saparım.
Sadece yaratan Hak’a taparım.
Kaygısız çağdaşsa, çağdaş değilim.

İnsanları farklı görüp horlayan!
Ahlâksızlık yapıp nefsi harlayan!
Dumansız külleri tekrar korlayan.
Duygusuz çağdaşsa, çağdaş değilim.

Elini tuttuğu hanımı öpen,
Arkadan geleni her zaman tepen,
Her dakika nefis putuna tapan,
Saygısız çağdaşsa, çağdaş değilim.

Bir metre bez için kızıp azıtan,
Kâfire özenip saçı kazıtan,
Tepinirken yeri, göğü tozutan,
Yularsız çağdaşsa çağdaş değilim.

Dini, Atatürk’ü dile dolayan,
Zerre çıkarına etek yalayan,
Türkiye’mi her an toza bulayan,
Pervasız çağdaşsa, çağdaş değilim.

Arını yitirmiş, et pazarlayan,
Mavi bir boncukla can nazarlayan,
Dursunî’yi görüp pir azarlayan,
Dengesiz çağdaşsa, çağdaş değilim.

Dursun Yeşil –2008