Hep sonradan sevmeye başladım
sonradan oldu arkadaşlarım
geç kaldım daima
hem sevmeye hem sevilmeye
hep sonradan koyuldu lakaplarım
günah çıkarmayı sonradan yaşadım
sonradan gittim kiliseye
sonradan ağlama duvarına dayadım aklımı
sonradan tavaf ettim kabeyi
yaşıyacaktım bir türkü tadında
hep sonradan çıkardım o nameyi
yağmak geç oldu işte
geceyi titretmeyi




sonradan gördüm seni
ellerini tatmadan önce
gurme derdim kendime
hiç gurmemişim oysa
heycanlamamıştım bu kadar
ağlamaya ergenliğimde başladım
sonradan geldi her şey
hep sonradan




leylayı sonradan tanıdım
mecnunu adından bilmiştim
aşk denilen şu şarkıyı
son kadehte bitirdim
hemen sarhoş olmuyorum
hep sonradan gülmüştüm




alıştım her şeye
ramak ramak kaçırdıklarım
olsa da hayatta
çoğu şeye alıştım
anlamıştım boş bakmayı
öğrendim kaypaklığı
çoğu şeye geç kalsam da
hayatı onlarda görmüştüm
tam başlıcakken sana
hep sonradan ölmüştüm





’Birileri