Neden dersin
Duvarlara bakıyorum
Ne farkı var hayatın
İki damla gözyaşı
Bazen düzgün bazen de fırtına gibi
Soğuk nemli duvarlar
Gecekondudan farksız
Harap olmuş gönlüm
Savrulur dumanı
İşte harman zamanı
Arada bir sevmekle
Ne kaldıysa elimizde

Bulutları gelin ederiz
Bazen hiç görmeyiz
Tıpkı çocukluğumuzdaki gibi
Maymunsu iştahla
Sıcacık dumanı çıkan
Ekmek sanırsın hayatı
Güneş yanığı avucumuzda
Sakladığımız sevgi
Nefessiz kalır bazen de
Mangalı kömürsüz bir dünyadan
Yüzümüze kül düşer
Hayata toz pembe bakarız hep
İnsanın içi burkulur
Sessiz uçurumlarında
Sevmek bu kadar mı basit

Hani sabah kalkarsın
Semaya bakarsın
Anlamsız gelir bazen
Uzaklardaki kardan duvarları
Eritmek istersin sevginle
Bir bekleyenin vardır
Ona özlemle koşarsın ya
Karşısında duran
Bir eşya oluverirsin aniden
Bir yudum su gibi içilir
Böyle mi sevilmek

İçin yanar kavrulur
Kor alev gibi savrulursun
Söndürecek biri yok ki
Arasan da yanılırsın
Çağlayan gibi gelir ya
Kafi değildir oysa
Gözyaşlarınla avunur söner
Meğer hepsi yalan
Dünya yalan derlerdi inanmazdım
Meğer sevmek de
Sevilmek de yalan

Behçet Bük 833/18.5.2015