Ayrılığa ayarlı, saat gibisin
Dokunsam patlayacak bir bomba
Konuşsam ağlayacak bir yürek
Ölüme beş kalaydın,
Beni her defasında öldüren

Ne kendin rahat ettin,
Nede beni rahat ettirdin.
Herkese ittibar ederek...
Hep sebebsiz bahanelerle kaçtın

Oysa ben yalnız senindim
Sende benim sonsuzumdun
Ve seni yüreğimin içine alarak..
Mutluluğum diye, sevmiştim.

Değer mi? Bunca çektirdiğin çile
Şimdi dokunsam ellerine,
Gönlümün cinayeti olursun
Ceset benim, kefenim sensin

Şimdi sensiz ve çaresiz,
Düşmüşken aşkın narına..
Hangi kahpe cellatların,
Kesecek küflenmiş yüreğimi.
Hangi soysuz kadehlerde,
Gönül hicranın akacak zevke!
Sevda benim, umut benim,
Kalbimin içinde ki, cesed sensin

Vel-veleye vererek bizi,
Cüzzam-ı aşkına katarak beni
Çektirdiğin dermansız cefa..
Bumuydu aşkından, geriye bıraktığın vefa!
Değer mi?..
Herkese sunduğun zevk-i sefa!
Ne verdiler sana? acı ayrılıktan başka!