5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1245
Okunma
Doğmuyor güneşim sönüyor feri
Sağanaklar döker bulutlu gözüm
Yaktıkça yakıyor düştüğü yeri
Hasret dedikleri kor düşmüş közüm
Hayat ne gariptir diye bozulma
Yalnızlığa düşüp sakın çözülme
Sadece dilimde sanıp üzülme
Hayalin arayıp özleyen özüm
Yakamı bırakmaz beni bulmuştur
İçim dışım dertle taşıp dolmuştur
Dilimden tatlı söz düşmez olmuştur
Neşesi kalmadı hoyrattır sözüm
Gördüğüm surette seni arardı
Yaz ayında yüzüm solup sarardı
Gündüzüm geceye dönüp karardı
Gittiğinden beri gülmüyor yüzüm
Sancısı tutunca canıma batar
Gurbet desem değil daha da beter
Son nefeste değil komada biter
Sensizliğe kara yazılmış yazım
Arif BARAN (ARİFCE)
ŞİİRİME SES OLAN YAŞAR BAŞARAN KARDEŞİME SONSUZ TEŞEKKÜRLER
5.0
100% (7)