Hayat sendin şiir sen, hatta sendin her hece
Satır satır çiledim, senin ruhun duymadı
Apansız uykulardan, uyanıp da her gece
Yalnız seni diledim, senin ruhun duymadı.

Boğazım düğüm döğüm ciğerlerim yanarken
Zil zurna gecelerim sabah beni kınarken
Her kadehte ben seni yudum yudum anarken
Hep sabrımı biledim, senin ruhun duymadı

Ben bizim şarkımızı yeni baştan çaldırıp
İçtiğim her kadehi, aşkımıza kaldırıp
İçimde kalan sen’i tekrar tekrar öldürüp
Günü güne uladım, senin ruhun duymadı

Teninin kokusunda, ’İhanet’ izi sezip
Vefasızlar kabrine derin bir mezar kazıp
Boynundaki yaftaya, faili meçhul yazıp
Aşkı kana buladım, senin ruhun duymadı

Can çekişen sevdamın çekip hayat fişini
Ben de bıraktım ‘Canoy’ bu sevdanın peşini
Gönlümdeki mabede dikip mezar taşını
Gözyaşımla suladım, senin ruhun duymadı

Öksüz kaldı sayende, her hatıra, her anı
Aşkıma diyet saydım, bu bedeni, bu canı
Kirpiğinin ucuna, asıp yağlı urganı
Ben boynuma doladım, senin ruhun duymadı
Aşkı kana buladım, senin ruhun duymadı

5-5-2016
Şefika TÜRK Bağrıyanık
Burdur