-1-

İnsanoğluna
Yaşarken mezara girmek de var serde
Çok da doğal bir nedenle
Emek!
Mesleğiniz ise, güneşe hasret gitmek
El emeğine, göz nuruna binaen hani
Bir ihtiyaç da var dağ gibi
Ekmek davası.

Böylesi bir himmet
Tanrı’nın lütfu mudur?
İnsan için, insana rağmen
Karşılığında hangi minneti duyar gönüller?
Öyle ise hocam
Kör bir enaniyet değil midir matem tutmak?

-2-

Ey insanım!
Sil gözünün yaşını
Spil bu acıyı nasıl taşır onu de bana
Yutkun desem dağa taşa
Yunt bu sancıyı çeker! Çeker.

Som altına değer mi ki bu hizmet?
Yürekleri bir tortu kaplar
Tortul bir kayaç kıvamını alır hazret
İzan feraset bunun neresinde?

Soma’da yaşam ne karşılığı?
Bozgunculuk da değil ki bireder
Taziye bu acıyı sanma ki emer
Bir hece düğümlenir illa.

Bakıyorum da
Bazısı var hayatta, beyzade
Bazıları var ki asilzade
Efendim!
Birileri var depremzede
Kimi kazazede
Kimi de var ki zadegân.

Onu bunu bırakın da
Parasını pulunu defedin gitsin bu mesleğin
Kimden umarsın medet, onu de hele
Canım insanımı defnetsek de cennet bahçesine
Bu acıyı nasıl def edeceğiz onu bilmez bu gönül.

Azizim!
Bir öğretmendir de elbet göçük
İnsanım öğrenir bunu açık seçik
Ne var ki
Ayan beyan artık ortada
Önce ahlak fazilet
Sonra Allah’tan inayet.


L.T.