yağmur yağar köy yolunda
usul usul,
puslu bir atmosfer fonda
toprak kokusu yayılır da
ah!
o aheste yarim
stres bozukluğuna birebir
tımar eder ruhu mirim
lir sesi.

rüzgâr eser sahilde
denizdir duyduğum, mis!
yosun kokusunun dokunuşu aşkım
dalgaların sesini banar yüreğim.

gri bulutlu dağlarda çoban
yalnızlığı çığırır inceden
tüm bilgeliğiyle yaşam kokar
çiseler gök yemyeşil ovada
kuzular otlar
arılar bal yapar.

balıklar zıplar dalgaların arasında
göz kırparlar sahildeki balıkçıya
minnacık çocuklar pürneşe
serpen yağmurda duyulur neşe
bir çocuk uçurtmasını uçurur
ezgisini duyurur MFÖ
ılgıt ılgıt.

tıpırdar, ne gam
ağaçların yapraklarından süzülür
romantik bulutlar kümelenir
feri kaçmış çehrelerde açar nilüferler
bir ezginin nağmeleri akar gönüllere
tam piknik zamanı
akan derenin şırıltısı ki kulaklarda
ve şükür mırıltıları dudaklarda.


L.T.