insan oğlu o denli tuhaf huylu bir yaratık ki
çakallar bile halt etmiş dönekliklerinin karşısında
hep hile desise ve çıkarlara koşup da duruyorlar
bari biraz anlasalar ya zulme hizmet yaptıklarını
öylesine bir şuursuzluk kaçkını-dırlar ki
hiçbir şeyi de gözleri görüp de idrak etmezler
nefis ve gurur hırsıyla unuturlar ar ve hayalarını
köpekler bile hal hatır ve vefayı unutmazken
sevgilere gurbetteymiş gibi çok ırakta kalırlar
değişken ruhlarının öz benliği çıkmış ya zıvanadan
ya da kopmuş ya insanlıktan kalbi ebediyen
içinde ki nefis kurdunun kaşıntısın da
tümden değerlerini tepelerler
adalet mevhumun da çuvalladığı da
elbette ki tüm gerçekleri ile bir gün olacaktır aşikar

ortamları da hepten marsık bir karanlık
insan alemini sarmış ya ateşten bir vicdansızlık
çocuk gözlerinde ki korkular iniyor yüreklerine
iki ucu da mikroplu bir değnektir az dokundukları
hiç mi hiç iflah olmazlar
Çıfıt devletler sinsi sinsi doğurup da dururlar
tüm bunca dipsiz girdapları
sömürgeci bir ruh taşır tüm emelleri
tuzaklarına düşenleri o anda yok etmek için
döndürüp dururlar çıkar çarklarını
iliklere dek de dondururlar
buz gibi yürekleri ile kinlerini estirdikçe
vicdandan kopmuş bir mahluktur aslında izanları

ülkeleri toz dumana katarlar en elasından
ya da adı demokratik bir operasyon olur
zehir zakkum edilir hayat garibime kan deryasından
kör kuyulara hapsedilir barış güvercinleri
insanlara hayalde boğmak için hep masallar anlatılır
belki de biz müstahakız
nefsimizin doyumsuzluğundan
tümden akkor olup da yaksın he mi yüreklerinizi
mazlumların ahtı yıksın feryatlarıyla tüm imansızları

binlerce zalimliği görüp de bilmek neye yarar ki
ruhlara fitne girince doğru da eğri de yok sayılır
alın yazılarıyla kör bir kadere refakat ederken
ne kadar da acıdır analar da ki
yürekten kanayan o çağlayan gibi göz yaşları
canhıraş bir feryat içinde yüreklerimiz parçalanır
aydınlıklar karanlıkların içinde bir anda kaybolurken
soyu ve sopu çürüye silerin
yere batası iyilikleri bile bizlere zehir zemberek olur

bu alemde hep el ayak öpenler adamdan sayılıyorlar
hin oğlu hinler hepten göz dikmişler vatanımıza
karanlık emelleri ile bizi bize kırdırıyorlar
şeyh’tin mahallesinde salyangoz satar oldular
silkinip de kalkın artık uykudan çok geç olmadan
son pişmanlıklar iş işten geçince neye yarar ki
veya böğüre kılıç dayandıktan sonra kime ne faydası var

hakikati bir an evvel görsün o kör gözleriniz ki
revnaklarımız esir kalmasın kötülüğün karanlığın da
beyni sulandırılmış bir toplum var şu an karşımız da
iblislerin emelleri hasıl olunca onlarda yok olacak
nere de o güzelim bir ve beraberlik
bir kalksak ayağa çöller bile o anda döner vahalara
insanlık hükmümüzde tüm dünya önümüzde diz çöker
tüm kullar adalet hükmünce ilahi yolu o zaman bulur
analarımız artık ağlamaz hep civanmertler’i doğurur
vatan da sonsuza dek sevginin düğün derneği kurulur

işte o an ki
güvercinlerin değil iblislerin kökten boyunları vurulur…


(10.05.2016) AZAP…