1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1840
Okunma
Her nisan şiirleri ve papatyaları getirir aklıma
Kokuları evime misafir olur hece hece
Kısa pantalonlu günler geçer gözümden
Kırlarda uçurtmalar ve uğur böcekleri
Uç uç diyen dillerimiz susar hatıralarda
Papatyalardan şiir okuyan bir çocuk vardı o zamanlar
Hıdırellez sabahı kırlarda dolaşırken toplardık papatyaları
Biz fal bakarken yada başımıza taç yaparken
O alır eline bembeyaz taç yaprakları
Bitmeyen hüzünlü şiirler okurdu
Şiirlerle canlanırdı bembeyaz yapraklar
Dile gelir gülerlerdi biz falcı ve kraliçelere
Bahar toprak çiçek ve şiir
Arılar gibi vızır vızır canlandırırken doğayı
Şiir olmak gelir aklıma
Papatya olup açmak
Sarı renkli gülücükler
Bembeyaz sıra sıra dişleriyle
Papatyalardan şiir okuyan çocuk olmak
Gülümsemek bahar gibi
Doğmak bir papatyanın yapraklarında yaşama
Hayata açan çiçeklerimizdi çocukluğumuz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz