Gözlerden hiç dinmeyen kanlı gözyaşlarımı
Kan kırmızı ak yıldızlı canevi kalemimle
Sayfalar dolusu mektup yazıyorum
İçinde sevgi, saygı, hoşgörü, umut olan
Her bir satırına yüreğimi koyuyorum
Ben ağladım Sizler ağlamayın diye
Kanayan gözyaşlarımı bana saklayıp
Huzuru, mutluluğu, gülmeyi yolluyorum
Evrenin dört bir yanına
Yaşamak, yaşatmak hayalleriyle...

Sine de dile gelmeyen yaralar kanayıp dursa da
Başak tanesinin bereket veren kutsallığıyla
Gonca güllerin açılmayı bekleyen ince sabrıyla
Yağmur damlasının yürekte bıraktığı güzelliğiyle
Toprağın saklayan, örten, ne olursan ol kabuluyle
Türkülere, şiirlere, şarkılara konu olan aşkıyla
Bereketi,güzelliği, şükretmeyi, sabrı.. yolluyorum
Tüm benliğimle
Umudu söndürmemek baki kalması duasıyla...

Kırılsamda , üzülsemde suçlanıp yadsınsamda
Unutuyorum her gün sessiz kanayan yaraları
Yüreklere atılan
Kin, nefret, esaret, bencillik tohumlarının yerini
Özgürlük, barış, hoşgörü alsın sarsın istiyorum
İnançlara, düşüncelere, özele saygı duyuyorum
Biliyorum ki
İnsanlar inançları, düşünceleri ile var olurlar

Ve

Herşeyden önemlisi
Yaşamak kutsal olsa da beyhude hayatta
Yaşatmak, yüreğe dokunmak daha kutsal
Yok olup giderken heyhat hayatın içinde..

Çünkü
Anne olmak
Bu hayatta en kutsal değerler uğruna
Canını siper edip, ortaya koymak
Kendinden vazgeçmek değil midir...?
Özgür, Aydınlık yarınlar.......... için
Vatan, Bayrak, Ezan, Evlat.......için

08.05.2016 P.ÇETİN Ankara