Sus artık kalemim sus! Vakit o vakit değil
Gangren olan hicranı dağlamaya geç kaldık!
Ne sızını dışa dök ne yâd önünde eğil
Bir aşkı ikmâl için çağlamaya geç kaldık!

Oysa ilâhi resmin yerde gölgesiydik biz
Vefâ ve sadakatın onur belgesiydik biz
En mukaddes şiirin sözsüz imgesiydik biz
İki gönlü bir kalbe bağlamaya geç kaldık!

Yıkıldı artık mihrap ne ufuk ne yön belli
Son vedâya kurulan ne saat ne gün belli
Umud edilen vuslat ancak kahra teselli
Çilenin urganını yağlamaya geç kaldık!

Oysa değil bir ömre bin ömre şayandık biz
Kudretin tecellisi, apaçık beyandık biz
Kimine hadsiz ödül kimine ziyandık biz
En kat’i doğrumuzu sağlamaya geç kaldık!

Yoğruldu yıllarımız dertle, kederle, gamla
Suçumuz aklansa da yargılandık idamla
Hayatın özetiydi kâğıda düşen damla
Kendi ikbalimize ağlamaya geç kaldık..!

İstanbul - 05 /05 / 2016

( Not: Her sitede adımın ve şiirlerimin olmasını istemediğim için; yazılı izin alınmaksızın şiirlerimin tek tek ya da blok olarak kendi kayıt ettiğim sitelerin dışında yayımlanmasına izin vermiyorum.)