1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
976
Okunma
gövdesinden koparılmış bir mermi kovanı ay,
çakalın dişlerini ısırasın diye,
gece.
bir yandan
beslendi, uyudu, büyüdü karanlık,
beşiğinde.
yolladılar,
masumiyetin
üzerine
üzerine..
kimine sevinç
kimine yas..
kursağından dağıldı kalabalıklar.
tutuk zihinlere yem oldu yine,
vicdanlar..
sundu, kirli kadehini parmaklıklar
çamurundan içirdi gün yüzüne.
fakat biz biliyoruz,
bu dava ŞEHADETSİZ olmayacak.
ve biliyoruz,
elbet bir gün, güneş batıdan doğacak..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz