Tamirci Çırağı

Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar
Ümit gönlümün ekmeği umar ha umar
Elleri ak yumuk yumuk ojeli tırnakları
Nerelere gizlesin şu avucun nasırları
Otomobili tamire geldi dün bizim tamirhaneye
Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye
Ayağında uzun etek dalga dalga saçları
Ustam seslendi uzaktan oğlum al takımları

Bir romanda okumuştum buna benzer bir şeyi
Cildi parlak kağıt kaplı pahalı bir romandı

Ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız
Yine böyle bir durumda tamirci çırağına
Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları
Arkası puslu aynamda taradım saçlarımı
Gelecekti bugün geri arabayı almaya

O romandaki hayali belki gerçek yapmaya
Durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapıdan
Arabanın kapısını açtım girsin içeri

Kalktı hilal kaşları sordu kim bu serseri
Çekti gitti arabayla egzosuna boğuldum
Gözümde tomurcuk yaşlar ağır ağır doğruldum
Ustam geldi sırtıma vurdu unut dedi romanları
İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları
*

İnsansın sen insan kal
Düşünme değişmeyi
İşte o zaman yanar
İnsanlığın yüreği

Kapılma sen hırsına
Hele dünya malına
Nesline bak ibret al
Sen insansın insan kal

İnsan doğmak insan gibi yaşamak ve insan gibi ölebilmek…
Üstüne söylenecek dünya kadar söz var
Seçim senin elinde olsa da
Ayağına çelme takan ne çok insan var
Emeğin alın teri üstündeki tulumlar
Eksilmesin yüreğinden o güzelim sevdalar
Unutma ! Sen insansın insan kal