BİR KADIN TANIDIM

Bir kadın geçti içimden ve
Bilmediğim zamanların
Çok ötesinden

Şiirler boğazımda düğümlenmişti
Bin şiire bedeldi sözlerinin bir hecesi

Bir gülüşüyle yedi cihanı sarardı yedi veren
Gülleri

Sustururdu bülbüller büyülü sesinin ahengi
Duyulmaz olurdu ta uzaklardan gelen yanık
kavalın sesi

Gökyüzüne yazmıştı adımı
Papatyalardan yapmıştı yatağımı ve
Yıldızlardan yorganımı

En tasalı günlerimde öylesine güldürürdü ki beni
Taşardı sesim sokaklara çocukluğumdaki gibi

Nabzımın atışını en doğru o sayar o bilirdi
Beni benden çok daha iyi tanırdı

Hiç bilmediğim yanlarımı ondan öğrenmiştim
Onca yıl sonra hem de

Bir bilge bir medyum bir mucizeydi o!
Ve
Öylesine kutsal derin ve bambaşka bir aşkla sevmişti ki beni
Gelmiş geçmiş bütün aşklar önünde eğilmişti

İşte…

Öyle bir kadın geçti ki bu çilekeş ömrümün
Garip gönlünden

Yaradan’ı tanımasaydım yalnız ona
Kulluk ederdim ben!